Partîya Çep û hinek kurd bi hevra qampanya vekrine kû Almanya çek neşîne DFK. Gelek Kurdên kû endam û alîgirên PÇ hembera vê helwesta partîya we nerazîbûna xwe dîyar dikin û vêya bi endamên PÇ yên çepên Tirk û alîgirên PKK va girêdidin. Ev dijminîya DFK ji ber çi ye?
Wekû tê zanin piştî kû DAÎŞ eriş bir li ser herema Şengalê û jenosîdek pêk anî Amerîka û Dewletên Rojava biryar dan kû çekan bidin Dewleta Federal ya Kurdîstan (DFK). Di vê derbarê de Dewleta Alamnya ji prensîba xwe kû 60 salên çekan naşîne heremên tevlihev binpê kir û biryar da kû çekan bişîne DFK. Lê gava ew biryar hat raydan Partîya Çep ku tê da gelek kurd kar dikin û rayên kurdan digre, li dij derket û niha jî hembera wê biryara Hikumeta Almanya qampanyayek dajo. Em li ser vê helwesta Partîya Çep û polîtîkaya wan ya Rojhelata Navîn bi parlamentera nîjad kurd ya vê partîyê Sevîm Dagdelen ra peyîvin.
Roportaj: Seyîdxan Kurij
Parlementerê Partîya Çep Sevim Dagdelen: „Em naxwazin Almanya çek bişîne Kurdîstanê..“
Wekû tê zanin berî mehek rêxistina DAÎŞ eriş bir ser Şengalê û li vir jenosîdek pêk anî, ango rûniştwanên wê derê yên kurdên Ezîdî bi jin, zarok, pîremêr û pîrejinan bi hevra kuştin. Gelo DAÎŞ çima eriş bir ser kurdan?
DAÎŞ ji ber kû bikaribe warê desthilatdarîya xwe fireh bike, gelkujîyek etnîkî û olî pêk anî. Heman demê de dixwast warê desthilatdarîya kurdên Rojava teng bike. Lewra niha yên bikaribin dijî wan berxwedanek herî rêxistinî û dijwar pêk bînîn, kurdên Rojava ne.
Piştî girtina DAÎŞ ya Misulê desthilatdarîya Hikumeta Merkezî ya Iraq qels bû û edî nikare gelên Iraqê biparêze. Di vê rewşê de Kurd jî Xwe bi xwe tayîn kirina çarenûsa xwe gengeşî kirin û xwastin bi referandûmekê dewleta serbixwe îlan bikin. Di vê demê de DAÎŞ eriş bir ser Kurdîstanê. Gelo dewletên heremê li pişt vê erişê ne?
Ez bawer nakim pirsgirûk ev be. Divê em firehtir bifikirin. Dewleta kû di heremê de hembera qetlîamên DAÎŞêbêdeng dimîne û hetta piştgirîya DAÎŞê dike Tirkîye ye. Pêwendîyên heman Tirkîye bi Hikumeta Barzanî ra pir baş in. Divê meriv kurdan hemû wek hev nenirxîne û gava em pirsgirêkê tenê kiryarek hemebera gelê kurd binirxînîn, em nikarin temamîya wêneyê bibînin. Bi destê DAÎŞ dixwazin pira nevbera Îran û Surîye bigrin. Ji ber gava niha Barzanî yek alî dewletek Serbixwe îlan bike, pirsgirêk zêdetir tevlihev dibe û dibe sebeba şerê sinoran kû dikare bi dehan salan bajo. Heman demê de ûsa yekalî îlan kirina dewletek serbixwe dijî huquqa navnetewî ye. Wekû tê zanin PYD dixwaze pirsgirêk di nav sinorên Surîyê de were çareser kirin.
Hûn polîtîkaya Almanya ya Rojhelata Navîn û taybetî jî ya Surîyê çawa dinîrxînin?
Wekû tê zanin Almanya piştgirîya polîtîkaya Amerîka dike. Almanya ji ber kû bikaribe warên detshilatdarîya xwe fireh bike, pêwendîya xwe û dewletên Xelîcê yên dîktatorî geş kir û piştgirîya opozîsyona Surîye kir kû di bin navê Arteşa Azad ya Surîye de kom bûye. Ji bo wê bi Emîratên Ereb ra bi hevra fonek ava kirin. Ew plan li ser esasa çûyîna Esad pêk hat. Alamnya dixwaze piştî çûyina Esad di Surîye`ya nû de xwedîyê gotinê be.
Wêzîrê Karên Derve yê Almanya çû Kurdîstanê, bi rêvabirên Dewleta Federal ya Kurdistan (DFK) ra hevdîtîn pêkanî, lê di hemandemê de jî da ragihandin kû Almanya dijî dewleta kurd e. Divê ev çawa were xwendin?
Serî de Almanya û hemû dewletên Emperyalîst di kêşeya mafê tayîn kirina çarenusî ya netewan de durû ne û li gor polîtîkaya xwe, li gor berjewendîyên xwe tevdigerin. Wek mîsal: yên kû serxwebûna Kosova nasdikin, ya Qirimê nas nakin. Di pirsgirêka Kurd de ji ûsa ye û şartên îroyin de hîn jî polîtîka Amerîka serdest e. Ji xeynî dîtina gelek pisporan, Kurdistana Iraqê de pirsgirêk ne kemasîya çekan e. Pêşmerge ne ji ber kemasîya çekan ji ber DAÎŞ`ê xwe paşva kişandîye.
Qasî 60 sal e ku Almanya çek naşîne heremên tevlihev, lê niha çek dişîne Kurdîstan. Gelo çima?
Çek şandina Iraq ya bi birayara Hikumeta Merkel, di polîtîkaya Almanya`yê de dibe guherandinek pir girîng. Dibe ku ji îro şûnda Almanya, ji bo parastina berjewendîyên xwe û bi cîhanîna polîtîkaya xwe ya emperyalîst, hewl bide kû zêdetir erkên êrîşkar bistîne. Edî di parvekirinên kû bi çekan pêk tê de bêje: „ ez jî heme“ . Almanya jî wek Amerîka hewl bide kû berjewendîyên xwe bi çek biparêze. Wekû tê zanin Almanya ji 1954 virde çek nafiroşe herêmên tevlihev, ew hem bi peymanên navnetewî hem jî bi peymanên netewî mîsoger bû. Heta niha dizî çek diçû heremên ûsa, niha bi biryara hikumetê, ev bû fermî. Îro şandina çekan bi gelkujîya Ezîdîyan va tê girêdan, lê ev durûtî ye. Lewra PKK ku di vê heremê de Ezîdîyan diparêze û dijî DAÎŞ şer dike, hê jî li Alamnya û Dewletên YE de qedexe ye û wek rêxistina terorîst tê qebûlkirin. Beramberê wê dijî kerîyê kujdarên DAÎŞ tu tişt nayê kirin, lê bi hevkarên DAÎŞ Tirkîye, Suudî û Katar hevkarî tê geşepêdankirin. Ambargo kû hembera Surîye hatîye danîn gel dikşîne hembêza DAÎŞê. Ji bo rakirina ambargo kû li ser Rojava hatîye danîn tu tişt nayê kirin.
Endamê Partîya Çep Ali Atalan`ê kok Ezîdî, “ez polîtîkaya partîya xwe ya ku naxwaze Almanya leşker û çekan bişîne der diparêzim, lê ji bo Kurdistan divê îstîsnayek hebe û divê Çep ji bo alîkarîya Kurdan li ser biryara xwe dîsa bifikirin!” dibê. Li ser vê mijarê, di helwesta Partîya Çep de tu guhertin hey e?
Ew dîtîna wî ya şexsî ye. Partîya Çep dijî her cûre derandina çekan e. Di Rojhelata Navîn de kêşe ne kemasîya çekan e. Her çeka kû biçe heremê pirsgirekê zêdetir kur dike. Ji bo çareserkirina wê kêşeyê divê amborgoya li ser gelê kurd were rakirin û piştgirîya rêxistinên terorîst wek DAÎŞê were sekinandin. Hertim mimkun e, çekên kû diçin heremê, bigihijîn destê rêxistinên terorîst wek DAÎŞê.
Ji bo çarserkirina vê kêşeyê divê çi were kirin?
Berî her tiştî divê dewletên emperyalîst destdirêjîya heremê nekin. Amborgoya li ser Surîyê were rakirin. Wekû tê zanin DAÎŞ xwe amade dike kû li Surîyê eriş bibe ser bajarên mezin. Bi mîlyonan însan di bin metirsîya qirkirinê da ne. Divê çek şandina heremê were sekinandin. Qedexeyên kû li ser PKK hene werin rakirin. Ambargoya hemebera Rojava were rakirin û sinor werin vekirin. Divê Almanya di derheqa pêwendîyên xwe bi dewletên kû DAÎŞê destek dikin ra dîsa bifikire û çek naşîne wan dewletan. Divê projeyên kû bi Emîrata Erebî ra hatine amade kirin werin îptal kirin, lewra bewek ew projeyan warên di bin desthilatdarîya DAÎŞê de tên bi cîh anîn. Almanya ûsa neke, ew jî dibe berpirsîyarê komkujîyên DAÎŞê.
Penaberên Surî li Almanya di çadiran de dijîn. Partîya Çep hemebera vê rewşa ne mirovî çi dike?
Partîya me her tim polîtîkaya hikumetê ya penaberîyê ya dijî mirovatîyê rexne kiriîye. Em îro dixwazin 100 000 penaber bi lez werin qebul kirin û herkesê kû hewcetîya wî heye bikaribe were Almanya, ango derî ji bo hemû penaberan were vekirin. Helbet em dixwazin kesên kû tên ji bo wan şertên jîyanek baş were mîsoger kirin.
Partîya Çep û hinek kurd bi hevra qampanya vekrine kû Almanya çek neşîne DFK. Gelek Kurdên kû endam û alîgirên PÇ hembera vê helwesta partîya we nerazîbûna xwe dîyar dikin û vêya bi endamên PÇ yên çepên Tirk û alîgirên PKK va girêdidin. Ew dijminîya DFK ji ber çi ye?
Pêwendîya vê polîtîkaya partîya me, bi dijmintîya tu desthilatdarîyê va nîne. Me bi rêvabirîya partîyê biryar girtine kû em naxwazin Almanya çek bişîne tu welatî. Kêşe ne kemasîya çekan e. Dewletên kû rêxistinên wek DAÎŞ xwedîkirine û ew mezin kirina ji ewana daxwazkirina çekan, tê vateya erêkirina polîtîkaya emperyalîstan kû heta îro di heremê de hatîye ajotin.Tu hêzek emperyalîst ji bo xêra bavê xwe çek nade kesî. Almanya ji bo berjewendîyên xwe yên bi demdîyara nêzik û dûr çekan dişîne. Ji ber wê qampanyayek ûsa girîng e. Divê vê qampanya, bi derxistina emperyalîstan ji Rojhelata Navîn va were girêdan. Di partîya me de dîtinên cur be cur hene, lê ne rast e kû mirov vê polîtîkayê bi kesên kû ji vê an ji wê kokê tên va girêbide.
Not:Beşek vê hevpeyvînê rojnameya Rûdaw çapa Ewropa hejmara 266 an de hat weşandin.
Bilindiği gibi İŞİD terör örgütünün Kürdistan Federal Devletine ve özelikle Şengal’a saldırmasından ve Ezidi Kürt katliamı yapmasından sonra bütün dünyada Federe Kürt Devletine silah yardımı yapılması gündeme geldi. Bu bağlamda Almanya devleti de 60 yıllık kriz bölgelerine silah satmama kararından fazgeçip Kürdistan Federal Devletine silah verme kararı aldı. Fakat içinde birçok Kürd`ün çalıştığı ve Almanya’daki Kürtlerin oylarını alan Sol Parti Almanya`nın bu kararına karşı kampanya yürütüyor. Genel olarak Ortadoğu ve özel olarak Almanya`nın Ortadoğu politikası ile ilgili Sol Parti milletvekili Sevim Dağdelen ile konuştuk.
Röportaj: Seyîdxan Kurij
Sol Parti milletvekili Sevim Dağdelen, biz Almanya`nın Kürdistan’a silah göndermesini istemiyoruz.
Seyîdxan Kurij: Ortadoğu’da son bir kaç yıldır olanları nasıl değerlendiriyorsunuz? Neler oluyor bu bölgede?
Sevim Dağdelen: Orta Doğu da yaşanan bu gelişmeleri, ABD’nin bölgeye yönelik planlarından bağımsız ele almak mümkün değildir. Irak işgaliyle bölgeyi kan gölüne çeviren ABD, Irana yönelik sürdürdüğü yok etme politikasını güçlendirmek, Iranın bölgedeki etkisini zayıflatmak için, İŞİD gibi terör örgütlerini, bölgedeki Türkiye, Katar ve Suudi Arabistan gibi müttefiklerinin de yardımıyla besleyip büyüttü. Bu bölgenin kan gölüne çevrilmesinin asıl nedeni, ABD’nin Orta Doğu planlarına ulaşmak için yeni bir saldırı sürecidir.
Seyîdxan Kurij: Bilindiği gibi Suriye`de olanlar ile birlikte bölgede tam bir mezhep savaşı başladı. Bu savaşı Avrupa’daki 30 yıl savaşları ile kıyaslayanlar var, siz ne dersiniz?
Sevim Dağdelen: Bu tanımlama doğru değildir. Emperyalistlerin çıkarları için, din adına korkunç katliamlar gerçekleşiyor. Savaşın asıl sorumlusu Emperyalistleri ve hedeflerini gizlemenin bir aracı olarak, mezhep çatışması olarak lanse edilmekte.
Seyîdxan Kurij: Mısır ve özelikle Libya’ ya ABD ve Nato hemen müdahele edip Kaddafi’yi devirdi. 3-4 yıldır Suriye`de amansız bir terör ve katliam olduğu halde neden müdahale edilmiyor?
Sevim Dağdelen: Emperyalistlerin Libya’ya ve Mısıra yaptıkları müdahalenin sonuçları ortada. Bu ülkede yaşayan halklara hiç bir katkısı olmadığı gibi, Libya talan edildi. Ben bu ülkelerde emperyalistlerin müdahalesine karşı olduğum gibi, Suriye ye yapılacak bir müdahaleye de kesinlikle karşıyım. Bu müdahale ABD’nin bölgeye yönelik planlarına, Iranın bölgedeki etkisini zayıflatmak için, hizmet eder. Ayrıca bugün güçler dengesi daha farklıdır. ABD ve batılı emperyalistler işin o kadar kolay olacağını bilse, müdahale etmek için bir dakika bile beklemezler. Esad rejimini yıkmak için SÖO, İŞİD gibi taşeronları devreye soktular.
Seyîdxan Kurij: Son yıllarda amansız bir vahşet uygulayan İŞİD, El Nusra vb. yapıları nasıl tanımlamak gerekiyor, bunların sosyolojik, politik ve toplumsal dayanakları nelerdir?
Sevim Dağdelen: Bu örgütlerin batılı devletler tarafından desteklendiği, oluşumuna her türden katkı sunulduğu bilinmekte. Ayrıca Avrupa ülkelerinden, aynı zamanda bu ülkelerin politikalarına tepki duyan kişilerinde militan olarak katıldığı bilinmekte. Hatırlanacağı gibi, İŞİD ilk ortaya çıktığında, Suriye muhalifleri tarafından Esad`a karşı ittifak gücü olarak selamlanmıştı. Bugün ciddi bir ekonomik güce de sahip olan bu örgüt, batının ambargosundan etkilenen kesimler içerisinde de bir taban oluşturmaya çalışmakta.
Seyîdxan Kurij: Bilindiği gibi İŞİD son günlerde Şengal’a saldırıp Ezidi Kürt katliamı yaptı, sizce bu vahşetin amacı nedir, İŞİD bir çok cepheden savaşırken neden Kürdistan’a saldırdı?
Sevim Dağdelen: Kendi egemenlik alanını genişletmek için, etnik ve mezhepsel bir temizlik hareketine girişti. Aynı zamanda kendisine karşı en örgütlü bir direnişi örgütleme kapasitesine sahip olan Rojava Kürtlerinin etkinlik alanında daraltmak istemekte.
Seyîdxan Kurij: Irak da merkezi Hükümetin iktidarı kalmayınca Kürtler Kendi kaderlerini tayın hakkını, referandumu ve bağımsızlığı tartışmaya başladılar ve tam da bu anda İŞİD saldırısı geldi. Bazı analistlere göre çevre devletler bu saldırının arkasındalar, siz ne dersiniz?
Sevim Dağdelen: Sorunun bu olduğunu düşünmüyorum. Daha geniş düşünmekte yarar var. Bilindiği gibi, İŞİD katliamlarına sesini çıkarmayan, hatta bu örgütü en fazla destekleyen ülkelerin başında Türkiye gelmekte. Aynı Türkiye Barzani hükümetiyle de çok iyi ilişkiler sürdürmekte. Bütün bölgedeki Kürtleri aynı değerlendirmek doğru olmadığı gibi, sorunu Kürt halkına yönelik bir olgu olarak değerlendirmek, fotoğrafın tamamını görmemektir. IŞID aracılığıyla aynı zamanda Suriye – İran köprüleri de kapatılmak istenmektedir. Bunun için bu günlerde Barzani’nin tek başına ayrı bir devlet ilanı, sorunu daha da karmaşık hale getirebilir ve on yıllarca sınır-savaşlarına yol açabilir. Ayni zamanda böylesi bir tek taraflı ilan uluslar arası hukuka da aykırıdır. Bilindiği gibi PYD Suriye içerisinde bir çözümden yanadır.
Seyîdxan Kurij: Almanya’nın genel Ortadoğu politikasını ve özelikle Suriye politikasını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Sevim Dağdelen: Bilindiği gibi Almanya ABD politikalarını destekleyen bir pozisyonda. Bunun yanında kendi etki alanını genişletmek için Körfezdeki diktatörlerle işbirliğini genişleterek, Suriye’deki Özgür Suriye Ordusu adı altında toplanan ‚muhalefeti’ destekledi.
Bunun için Arap emirliğiyle ortak bir fon oluşturdu. Esad’ın gideceği üzerine kurgulanan bu planla, Esad sonrası oluşabilecek yeni oluşumda kendisi de söz sahibi olmak istiyor.
Seyîdxan Kurij: Almanya Diş işleri Bakanı Kürdistan`a gidip hükümet yetkilileri ile görüşmeler yaptı ama aynı zamanda da Kürt devletine karşı olduğunu belirti, bunu nasıl okumak gerekir?
Sevim Dağdelen: Başta Almanya olmak üzere emperyalist ülkeler ulusların kendi kaderini tayin konusunda ikiyüzlü ve kendi politikaları çerçevesinde hareket ettiği bilinmekte. Örneğin Kosova’nın bağımsızlığını tanıyanlar, Kırımı tanımamakta. Kürt meselesi de bundan farklı olmayacak. Ve bugünkü koşullarda, ABD politikaları, hala belirleyici olmakta. Ayrıca, birçok uzmana göre Irak Kürdistan’ında sorunun silah sorunu olmadığı, peşmergelerin silah eksikliğinden dolayı İŞİD karşısında geri çekilmediğini iddia etmekte.
Seyîdxan Kurij: Almanya uzun yıllardır kriz bölgelerine silah göndermeyi red ediyor ama Kürdistana silah göndermeyi kabul etti, sizin bu konuda görüşünüz nedir?
Sevim Dağdelen: Merkel hükümetinin Irak’a silah gönderme kararı, Almanya’nın dış politikasında bir dönüm noktası olacak. Bundan sonra çıkarlarını ve emperyalist politikalarını hayata geçirmek için daha saldırgan bir rol alma girişimleri yoğunlaşacak. Silahla yapılan paylaşımlarda ben de varım diyecek. ABD gibi Almanya da çıkarlarını silahla savunma çabalarını artıracaktır. Bilindiği gibi 1954 den buyana Almanya Kriz bölgelerine silah satmamaktaydı ve bu hem uluslararası hem ulusal anlaşmalarla garanti altındaydı. Bugüne kadar bu türden bölgelere gizliden silah gönderilse de, hükümetin bu kararıyla bu resmileşti. Bugün silah gönderme kararı, Yezidilerin katliamını önleme gerekçesine dayandırılması da tam bir ikiyüzlülüktür. Çünkü bu bölgede Yezidileri korumada, kurtarmada ve İŞİD a karşı mücadelede önemli bir güç olan PKK halan Almanya’da ve AB’de yasaktır ve terör örgütü olarak değerlendirilmektedir. Buna karsın katiller sürüsü İŞID a karşı hiç bir işlem yapılmadığı gibi, IŞID da destek veren Türkiye, Suudi Arabistan, Katar gibi ülkelerle ortaklık gün geçtikçe geliştirilmektedir. Suriye’ye uygulanan Sanksiyonlarla halk İŞID in kucağına itilmektedir. Rojava ya uygulanan ambargonun kalkması için hiç bir girişim söz konusu değildir.
Seyîdxan Kurij: Sol Parti üyesi Ezidi kökenli Ali Atalan, partimin dışarıya asker ve silah göndermeme politikasını savunuyorum, ama Kürdistan için bir istisna olmalı diyor. Sol Parti’ nın bu konudaki düşüncesinde bir değişiklik var mı?
Sevim Dağdelen: Bu kişisel bir düşüncedir. Biz parti olarak, her türden silah ihracatına karşıyız. Bana göre Orta-Doğuda sorun silah azlığı değildir. Bölgeye giden her silah sorunu daha da derinleştirmektedir. Bugün sorunun çözümü Kürt halkı üzerindeki ambargonun kalkması, İŞID gibi terör örgütlerine sunulan desteğin son bulması için mücadele etmektir. Bölgeye giden silahların İŞID gibi terör örgütlerinin eline geçme olasılığı her zaman mümkündür.
Seyîdxan Kurij: Sizce bu sorunların çözümü için şu anda ne yapmak gerekir.
Sevim Dağdelen: İlk önce emperyalist ülkeler bölgeye müdahale etmekten vazgeçmelidir. Suriye ye yönelik ambargoya derhal son verilmelidir. Bilindiği gibi İŞID Suriye’deki büyük şehirlere saldırmaya hazırlanmakta. Milyonlarca insan katliamla karşı karşıya. Bölgeye Silah gönderilmesi durdurulmalıdır. Bölgede IŞID a karşı gerçekten mücadele eden PKK ya karşı uygulanan tüm yasaklar kalkmalıdır. Rojava’ya yönelik süren ambargo ve sınırların kapatılmasına derhal son verilmelidir. Almanya IŞID ı destekleyen ülkelerle ilişkilerini gözden geçirerek bu ülkelere silah ihracatı durdurmalıdır. Arap Emirliği ile oluşturulan ve IŞID’ın işgal ettiği bölgelerde de çalışma sürdüren projeden derhal vazgeçilmelidir. Aksi takdirde İŞİD katliamlarından Almanya da direkt sorumlu olacaktır.
Seyîdxan Kurij: Suriyeli mülteciler Almanya’da çadırlara yerleştiriliyorlar, bu insan onuruna yakışmayan durum karşısında Sol Parti ne yapıyor?
Sevim Dağdelen: Partimiz hükümetin mültecilere yönelik insanlık dışı politikalrını sürekli eleştirmiştir. Bugünde 100 000 mültecinin hemen alınmasını, ihtiyacı olan herkese de kapıların açılmasını savunmaktayız. Tabi ki gelen insanlara, insan onurunu zedelemeyecek yaşam koşullarının oluşturulmasını da istiyoruz.
Seyîdxan Kurij: Sol parti bir Kürt Öğrenci derneği ile birlikte Almanya’nın Kürt Federe Devletine silah yardımı kararına karşı bir kampanya başlatmış bulunuyor. Bu Almanya da yaşayan bir çok Sol Parti taraftarı Kürt`ün tepkisine yol açtı ve bunu Sol Parti içindeki bazı Türk solu ve PKK taraftarlarına bağlıyorlar, Kürt Federe Devletine karşı bu düşmanlık niye?
Sevim Dağdelen: Partimizin bu konudaki tutumunun herhangi bir yönetime karşı düşmanlık olarak değerlendirilmesi, partinin programını tanımamaktan kaynaklanmaktadır. Daha önce belirttiğim gibi, partinin yetkili kurullarında Almanya’nın her hangi bir ülkeye Silah göndermesine karşı durulması kararı alınmıştır. Kişi olarak bu kararın da savunucusuyum. Ayrıca sorunun çözümünün silah eksikliğinden kaynaklandığını düşünmek, IŞID gibi örgütleri büyütüp besleyen ülkelerden silah beklemek, emperyalistlerin bölgeye yönelik bu güne kadar sürdürmüş olduğu politikaların onaylanmasından başka bir anlam ifade etmemektedir. Hiç bir emperyalist güç babasının hayrına silah vermeyecektir. Almanya’nın bu kararı almasında da etkili olan, bölgedeki halklara karşı oluşan tehlike değil, Almayanın kısa ve uzun vadeli çıkarları ve planları çerçevesindedir. Bunun için böyle bir kampanya anlamlıdır. Bu kampanyanın emperyalistlerin Orta Doğudan defolması talebiyle birleşmesi gerekir. Partimizde farklı düşünen, kişilerin olduğu doğrudur. Ancak bu kampanyayı şu ve ya bu kökenden gelen insanların etkisine bağlamak doğru değildir.
Seyîdxan Kurij: Türk solcuların ve PKK taraftarlarının bu konuda sol partiyi etkilediği doğru mu?
Sevim Dağdelen: Bu genellemenin de somut bir dayanağı yoktur. PKK nın yapmış olduğu açıklamalarda bölgeye silah gönderilmesinin çözüm olmadığı, çözüm için başka adımların atılması gerektiği ifade edilmekte. Sol parti içinde çalışan ve bu hareketten etkilenen kesimlerin bu çizgiyi savunması doğaldır. Ancak partimiz kamuoyunda ve geniş kitleler içerisinde savaşa ve silahlanmaya karşı bir parti olarak bilinmektedir. Ve bugüne kadarki tutumuyla da bunu kanıtlamıştır. İnsanların doğru bildiklerini savunması, bunu daha geniş kamuoyuna mal etme, bu düşüncenin yaygınlaşması doğrultusunda çaba göstermesinden daha doğal ne olabilir. Ancak partimizin bölgeye silah gönderilmesine karşı çıkma kararını, yukarda adı geçen kesimlerle açıklamak, partimizin bugüne kadar savaşa-silahlanmaya, Kürt halkına yönelik saldırılara karşı mücadelesini inkar etmektir. Kürt halkıyla dayanışma içerisinde olan binlerce parti üyemize haksızlık edilir.
Sevim Dağdelen Kimdir?
1975 yılında Almanya’nın Duisburg kentinde doğan Sevim Dağdelen ilk ortaöğrenimini burada tamamladı. Hukuk dalında 1998 yılında başladığı yüksek öğrenimimi Almanya’da Marburg ve Köln Üniversiteleriyle, Avustralya’da Adelaide Üniversitesi’nde sürdürdü.
Göçmen örgütü Demokratik İşçi Dernekleri Federasyonu (DİDF) de yöneticilik görevlerinde bulundu.
Eylül 2005’te yapılan seçimlerde Sol Parti Kuzeyren Vestfalya Eyalet Listesi’nden Almanya Federal Meclisi’ne seçildi. Federal Meclis’in Dışişleri Komisyonu aslı üye, yanısıra İçişleri Komisyonu’nda yedek üye olarak çalışıyor. Ayrıca, Sol Parti Meclis Grubunda Uluslararasi İlişkiler ve Uyum ve Göç Politikası Sözcülüğü ile Türk-Alman Parlamentolar arası Dostluk Grubu Başkanvekilliği görevlerini sürdürmekte.
22 Eylül 2013’de yapılan seçimde üçüncü kez Almanya Federal Meclisi’ne seçildi.
