Li ser komkujîya Helebçeyê 28 sal derbas bû.
Li Helepçeya Başûrê Kurdistanê bi bombebarana rejîma Sedam Huseyinî, di roja 16.03.1988an , di nav çend deqîqeyan de zêdeyî ji 5000 kes hatin qetil kirin. Hin li ber derîyê xwe, hin li hewşa xwe, hin li ber dikana xwe ketin û canê xwe dan. Ya herî balkêş jî piştî du rojan dinyayê bihîst ku bajarê Helepçeyê tuşî jenosîdeke bi vî rengî bûye. Ev dîmen rastiya me ya wê rojê dîyar dike. Ev dîmena  hovane, di eslê xwe de bêwujdanîya dewletên cîran jî dide diyar kirin. Hemû dewletên cîran û yên cihana Erebî bêdeng man. Di wan rojên komkujîya Helepçeyê de Konferansa welatên Misilmanan dom dikir. Welatên misilmanan guh û çavên xwe ji vê jenosîdê  girtin. Rusya, Japonya, Çîn, Ewropa û Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê jî bêdeng man.
Piştî 28 salên jenosîda Helepçeyê, li her çar perçeyên Kurdistanê komkujî, qetlîam û kuştin û wêranî hîna jî berdewam e.
Lê belê, ne jenosîdên pêştir, na ya Helebçeyê, ne jî yên vê paşîyê lidarketine, nekarîbûye rê li ber doza azadîya Kurdistanê bigire.
Li Başûrê Kurdistanê zarokên ku ji enfal û jenosîda Helebçeyê filitî ne, li gel hemû pirsgirêk û êşên xwe ve îro di destê wan de ala rangîn, ber bi serxwebûnê ve dimeşin.
Li Rojavayê Kurdistanê, gelê me dikare bi yekgirtineke netewî û bi îdareyeke hevbeş statuyekê bidest bixe.
Li Rojhilatê Kurdistanê yekitîya netewî êdî ji hemû deman zêdetir, wek pêwîstîyeke esasî derdikeve pêş.
Li Bakurê Kurdistanê, rawestandina vî şerê heyî, daxwaz û pêwîstîyeke sereke ya gelê me ye. Li himber vî şerê heyî, helwesteke Kurdistanî , netewî û yekgirtî pêwîste. Divê Dewleta Tirk baş bizanibe çawa ku eve 90 sale nekarîbûye têkoşîn û daxwaza azadîyê ya gelê me ji holê rake, bi van kuştin û wêran kirinan dê îro jî nikaribe rê li ber doza azadîya Kurdistanê bigire. Ev mesele bi rêyên siyasî û bi dîyalogê dikare bê çareser kirin. PKK jî divê dest ji vî şerê xelet yê bi navê ‘’ozyonetima çekdarî’’ û ‘’xendekan’’ berde. Ev siyaset zerarê dide gelê me, dide welatê me.
Belê, Helebçe ne bes jenosîda li dijî gelê Kurdistanê bû, ew herweha jenosîdeke li dijî mirovatîyê jî bû.
Divê hemû Kurdên cîhanê jibo ku Helebçe wek jenosîdekê bê qebûl kirin, daxwazê ji Netewên Yekbûyî, ji Yekitîya Ewrûpa û ji hemû dewletên cîhanê bikin. 16.03.2016
-Helebçe Jenosîd e
-Em Helebçeyê ji bîr nekin ku bila Helebçeyên nû rû nedin
Buroya Çapemenî û Ragihandinê PAKê
————————————————————
Halepçe’nin Yarası Güney Kürdistan’ın Bağımsızlığı ile Sarılacaktır.
Halepçe katliamının üzerinden 28 yıl geçti. Saddam Hüseyin rejiminin kimyasal bombalarla yaptığı saldırı sonucunda, 16.03.1988’de, Güney Kürdistan’ın Halepçe şehrinde bir kaç dakikada 5000’i aşkın kişi yaşamını yittirdi. Kimileri kapılarının eşiğinde, kimileri avlularında ve kimileri de iş yerlerinin önünde yaşamlarını yittirdiler. İşin en ilginç yanı Halepçe’nin jenoside maruz kaldığını dünya iki gün sonra öğrenebildi. Bu manzara o günkü dünya koşullarını da gözler önüne seriyor. Bu vahşet manzarası,komşu devletlerin vicdansızlığının da somut bir göstergesi olmuştur. Komşu ülkeler ve Arap dünyası sus pus kesildi. Halepçe katliamının meydana geldiği dönemde dünya İslam ülkelerinin uluslararası konferansı sürüyordu, ama İslam ülkeleri kullaklarını kapattılar, gözlerini yumdular. Rusya, Japonya, Çin, Avrupa, Amerika Birleşik Devletleri başta olmak üzere tüm dünya ülkeleri olayı ilk başlarda sessizce geçirdiler.
Halepçe soykırımından 28 yıl sonra, Kürdistan’ın dört parçasında da katliam, ölüm ve yıkım devam etmektedir.
Açıktır ki, ne Halepçe soykırımıyla, ne ondan önceki , ne de sonraki soykırımlarla Kürdistan halkının özgürlük mücadelesinin ortadan kaldırılamayacağı yaşamda defalarca kanıtlanmıştır.
Güney Kürdistan’da Halepçe ve Enfal’den kurtulan çocuklar bugün ellerinde Kürdistan bayrağı ile bağımsızlığa doğru yürüyorlar.
Güneybatı (Rojava) Kürdistan’da halkımızın bir statü elde etmesinin yolu, ulusal birlik ve ortak bir ulusal yönetimden geçecektir.
Doğu Kürdistan’da her zamankinden daha fazla ulusal birlik ihtiyacı öne çıkmıştır.
Kuzey Kürdistan’da bugün en canalıcı ihtiyaçların başında süren bu savaşa son verilmesi gelmektedir. Bu savaşa karşı, ulusal, Kürdistani bir duruş sergilenmelidir. Türk devleti’nin artık şunu anlaması gerekmektedir: Nasıl ki 90 yıldır katliam ve yıkım siyasetiyle Kürdistan özgürlük mücadelesini ortadan kaldıramadıysanız, bundan böyle de bir sonuç alamayacaksınız. Bu sorun siyasal yollarla ve diyalogla çözümlenebilir. PKK’yi de bir kez daha bu yanlış ‘’silahlı özyönetim’’ ve ‘’hendek’’ siyasetinden derhal vazgeçmeye çağırıyoruz. Bu siyaset halkımıza ve ülkemize zarar vermektedir.
Evet, Halepçe sadece Kürdistan halkına değil, tüm insanlığa karşı yapılmış bir soykırımdır.
Tüm dünya Kürtleri, Halepçe’nin bir soykırım olarak kabul edilmesi için BM, AB ve tüm dünya devletleri nezdinde aktif girişimlerini yoğunlaştırmalıdırlar. 16.03.2016
-Halepçe bir soykırımdır
– Yeni Halepçe’lerin olmaması için Halepçe soykırımını unutmayalım!
PAK Basın ve İletişim Bürosu
