Di 24ê tîrmeha 1923an de, li bajarê Lozanê yê Swîsreyê peymanek hate îmzekirin. Bi vê peymanê, bê ku miletê Kurd di konferansê de temsîl bibe, çarenivîsa milletê Kurd hate tayinkirin û milletê Kurd û welatê wî Kurdistan di dîrokê de cara duyem hate perçekirin û dabeşkirin.
Wek tê zanîn, di 17ê gulana 1639an de, bi peymana Qesrî Şîrîn, ya ku di navbeyna Osmanî û Safewîyan de hate îmzekirin, Kurdistan bû du parçeyan. Bi Peymana Lozanê ku wek teyidkirina Qesrî Şîrîn e, Kurd û Kurdistan vê carê jî di asta navdewletî û di nava çar dewletan de hate dabeşkirin û Kurdistan bû welatekî kolonî ya navdewletî. Ji derveyî îradeya neteweya Kurd, nexşeya herêmê ji nû ve hate xêzkirin. Dîroka sedsalîya makûs ya neteweya Kurd ya ku li ser bingehê perçebûn û dabeşbûnê form girtîye, mixabin îro jî berdewam dike.
Bi Peymana Lozanê miletê Kurd û welatê wî Kurdistan tune hatine hesibandin, îradeya wan binpê bûye, ji mafê netewî û heta yê mirovî jî bêpar maye. Bi vê peymanê, hîmên civata Kurd û Kurdistanê hatine tehrîbkirin. Berîya her tiştî rasterast mudaxeleyî pêvajoya netewebûyîna kurdan bûye. Sedemên bingehîn yên pirsgirêkên erdnîgarî, sîyasî, aborî, civakî, çandî û zimanî, perçebûn û dabeşbûna neteweya Kurd, bêgûman ev mudaxeleya navdewletî ye.
Berpirsên vê yekê, bêşik ne tenê dewletên kolonyalîst Tirkîye, Îran, Iraq û Sûriye ne. Li gel dewletên
kolonyalîst yên heremê, dewletên kolonyalîst û empeyalîst yên cîhanê ku beşdarî Peymana Lozanê bûne û yan jî bûnin terefê vê peymanê jî gunehkar û berpirsên vê yekê ne.
Peymana Lozanê peymanek navdewletî ye û pêwîste di çerçeweya pirensîb û dadwerîya navnetewî de bête şîrovekirin. Loma jî, girîngîya tekoşîna li dijî Peymana Lozanê ya di asta navdewletî de, bêtir manîdar dibe. Bê gûman, di warê qada dîplomasî û huqûqa navdewletî de vatinîyên gelek girîng dikevin ser milên dewleta federe ya Başûr, dîaspora Kurd, akademîsyenên ciwan yên kurd ku di unîversîteyên welatên rojavayê de dixwînin. Ji bo van erk û vatinîyan jî pêwîstî bi lobîyek xurt, ya ji bo tekoşîna dadwerîya navdewletî , herweha pêdivî bi dîplomasîyek koordînekirî û bi istîqrar heye. Dîsa di vê qadê de, pêwîstî bi xebatên akademîk yên bi zimanên cuda heye.
Neteweyê Kurd heta îro Peymana Lozanê qebûl nekirîye, îro jî qebûl nake. Lê ev helwest bi serê xwe têrê nake. Divê ev zincîrên koletîyê miheqeq bêne şikandin. Pêwîst e hemû rêxistin û partîyên kurdistanî, dezgehên sivîl û demokratîk rewşenbîr û akademîsyenên kurdan, di hemû qada tekoşînê de, di qada netewî û navdewletî de, ji bo çalakîyên protestokirina salvegera 100 salîya Peymana Lozanê amade bin. Ji bo peymana Lozanê di sergoyê dîrokê de bihê binaxkirin, divê em bi rûhekî seferberî têkevin nav têkoşîn û hewldanên pir alî. Di vî warî de, erk û vatinîyên dîaspora kurd gelekî girîng in. Xebatên dîplomasî û yên lobîya kurdî, konferans û sempozyûmên navnetewî pêwîst in. Di serlêdanên NY û dezgehên din yên navneteweyî de, tekoşîna huqûqî û dadwerîyê, di pêvajoya protestokirinê de çalakîyên bingehîn in.
Di 100 salîya Peymana Lozanê de, em ji dinyayê re carekê din eşkere û deklere dikin ku em Peymana Lozanê napejirînin. Em bangî wan dewletên ku binê vê peymanê îmze kirine ya jî terefên vê peymanê ne dikin ku xwe ji vê şaşî û neheqîya dîrokî vekşînin û mafê dewletbûyîna miletê kurd qebûl bikin. 24ê Tîrmeha 2023
– Partîya Azadîya Kurdistanê (PAK)
– Tevgera Demokratîk a Kurdistanê (TDK-TEVGER)
MA PÎYAMEYÎŞÊ LOZANÎ QEBÛL NÊKENÊ, AZADÎYA KURDISTANÎ HEQÊ MA YO MEŞRÛ YO
24ê temmuza 1923î de, bajarê Lozanî yê Swîsreyî de peymanêk amey îmzekerdiş. Bi nê peymane, hetêk ra miletê Kurd konferansî de temsîl nêbi, hetêk ra zî qederê milletê Kurd ame tayinkerdene û milletê Kurd û welatê ey Kurdistan mîyanê tarîxî de reya diyîne ame perçekerdiş û parekerdiş.
Seke yeno zanayîş, 17ê gulana 1639î de, bi peymana Qesrî Şîrîn, ya ke mabênê Osmanî û Safewîyan de ame îmzekerdiş, Kurdistan bi di parçe. Bi Peymana Lozanî ke sey teyîdkerdişê Qesrî Şîrîn a, Kurd û Kurdistan na rey zî mabênê çar dewletan de ame parekerdiş û Kurdistan bi welatêko kolonî yê mîyandewletî. Bê îradeyê neteweya Kurd, xerîtaya herême newe ra amey xêzkerdene. Tarîxê seserrîya makûs yê neteweya Kurd yo ke ser bingehê perçebîyayîş û parekerdişî de form girewto, çi heyf ke hetanî ewro zî nêameyo bedilnayîş.
Seserra 20 û 21 de, erdê dinya ser de peymanêka emperyalîst û koloyalîste ya sey Peymana Lozanî nêameya ca. Bi Peymana Lozanî miletê Kurd û welatê ey Kurdistan çîne ameyo hesibnayîş, îradeyê înan binpay bîyo, heqê netewî û heta yê merdimayî zî binpay bîyo. Bi na peymane, hîmê komelê Kurd û Kurdistanî ameyo tehrîbkerdiş. Her çî ra ver rasterast mudaxeleyê pêvajoya netewebûyîna kurdan bûye. Sedemên bingehîn yên pirsgirêkên erdnîgarî, sîyasî, aborî, civakî, çandî û zimanî, perçebûn û dabeşbûna neteweya Kurd, bêgûman ev mudaxeleya navdewletî ye.
Mesulê nînan, tena dewletê kolonyalîst Tirkîya, Îran, Iraq û Sûriye nîyê. Dewletê
kolonyalîst yê hereme, dewletê kolonyalîst û empeyalîst yê dinya ke beşdarê Peymana Lozanî bîyê û yan zî bîyê terefê na peymane zî gunekar û mesûlê ney ê.
Peymana Lozanî peymana mîyandewletî ya û lazim o gorê pirensîb û hûqûqê mîyannetewî ra bêra şîrovekerdene. Coka zî, muhîmîya tekoşînê vera Peymana Lozanî ya sewîyeya mîyanneteweyî de, zede ra manîdar a. Bê gûman, warê raşteyê dîplomasî û huqûqê mîyandewletî de barêko zaf muhîm keweno ser milên dewleta federe ya Başûr, dîaspora Kurd, akademîsyenê ciwan yê kurd ke unîversîteyanê welatê rojawanî de wazenê. Semedê nê wazîfe û baran zî lazimtîya lobîyêka xurte ya semedê tekoşînê hûqûqê mîyanneteweyî, heto bîn ra lazimîya dîplomasîyêka koordînekerdî û bi istîqrar esta. Onca lazimîya xebatanê akademîkî yê bi ziwanê cîya esta.
Neteweya Kurd heta ewro Peymana Lozanî qebûl nêkerda, ewro zî qebûl nêkena. La na helweste bi sereyê xo qîm nêkena. Lazim o zincîrên koletîye miheqeq bêrê şiknayîş. Lazim o heme rêxistin û partîyê kurdistanî, dezgehê sivîlî û demokratîk roşnvîr û akademîsyenê kurdan, heme raşteyê tekoşînî de, raşteyê netewî û mîyannetewî de, çalakîyanê protestokerdişê serrgêra 100 serrîya Peymana Lozanî hadre bikê. Semedo ke peymana Lozanî bierzîyo çopê tarîxî, ganî ma pê rûhêkê seferberî bikewe mîyanê têkoşîn û hewldananê zaf hetî. Semedê ney wazîfe û xebatê dîaspora kurd zaf muhîm ê. Xebatê dîplomasî û yê lobîya kurdî, konferans û sempozyûmê mîyannetewî muhîm ê. Zîyaretkerdişê NY û dezgehanê bînan yê mîyandewletî de, tekoşînê huqûqî, prosesê protestokerdişî de çalakîyê bingehîn ê.
100 serrîya Peymanê Lozanî de, ma sey partî û hereketê kurdistanî û sey milletê Kurd, dinya rê newe ra eşkere û deklare kenê ke, ma Peymana Lozanî qebûl nêkenê. Ma venga ê dewletanê ke binê na peymane îmzeya înan esta û terefê na peymane yê dane ke, wa xo na xeletî û neheqîya tarîxî ra peyser biancê û heqê dewletbîyayîşê miletê kurd qebûl bikê.
24ê tîrmeha 2023
– Hereketa Demokratîke ya Kurdistanî (TDK-TEVGER)
– Partîya Azadîya Kurdistanî (PAK)
LOZAN ANTLAŞMASI‘NI REDDEDİYORUZ,KÜRDİSTAN’IN ÖZGÜRLÜĞÜ EN MEŞRU HAKKIMIZDIR
24 Temmuz 1923 tarihinde İsviçre’nin Lozan şehrinde bir antlaşma imzalandı. Bu antlaşmayla, Kürt milletinin yüzyıllık kaderi belirlendi, millet olarak Kürtler ve ülkeleri Kürdistan tarihte ikinci kez parçalanarak bölündüler.
Bilindiği üzere Osmanlı İmparatorluğu ile Safevî Devleti arasında 17 Mayıs 1639’da imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşması ile Kürdistan ikiye bölünmüştü. Bir bakıma Kasr-ı Şirin Antlaşması’nı da teyid eden Lozan Antlaşması ile Kürtler ve ülkeleri Kürdistan bu kez uluslararası düzeyde ve çok sayıda devlet arasında dört parçaya bölündü ve uluslararası/devletlerarası sömürge bir ülke haline getirildi. Kürt halkının iradesine rağmen bölgenin sınırları yeniden çizilerek, Kürdistan topraklarının bir kısmını da içine alan suni iki yeni devlet daha oluşturuldu. Parçalanma ve bölünme üzerine şekillenen Kürt milletinin yüzyıllık makus tarihi kaderi ne yazık ki bugün de devam etmektedir.
Lozan Antlaşması’yla Kürtler ve ülkeleri yok sayılmış, iradeleri ayaklar altına alınmış, ulusal ve hata temel insani hakları gasp edilmiştir. Ve hatta Kürt milleti, toplumun hücresi sayılan en küçük birimi durumundaki ailelerin bölünüp parçalanmasına kadar bundan etkilenmiştir.
Lozan Antlaşması ile Kürdistan toplumunun iç dinamikleri tahrip edilerek, her şeyden önce Kürtlerin, tarihsel olarak uluslaşma sürecine doğrudan müdahale edilmiştir. Kürt ulusunun içinde bulunduğu bugünkü coğrafik, siyasi, ekonomik, sosyal, dilsel, kültürel vb. bölünme ve parçalanmanın temelinde bu uluslararası müdahale yatıyor.
Bunun sorumlusu sadece bölgenin sömürgeci devletleri olan Türkiye, İran, Irak ve Suriye değildir. Bölgedeki sömürgeci devletlerle birlikte Lozan Antlaşması’na taraf olan dünyadaki sömürgeci ve emperyalist ülkeler de bundan sorumludur. Dolayısıyla Lozan Antlaşması’na karşı duruş ve mücadele aynı zamanda uluslararası düzeyde bir mücadeledir.
Lozan Antlaşması Kürt milletini ve Kürdistan’ı bölüp paylaşmaya dönük devletlerarası bir antlaşma olduğu için aynı zamanda devletlerarası hukuk ve evrensel insan hakları belgeleri açısından da değerlendirilmelidir. Bu anlamda Lozan Antlaşması’na karşı mücadelenin uluslararası boyutu günümüzde daha çok önem kazanmıştır. Kuşkusuz, bu alanda Güney Kürdistan Federal Devleti’ne, Kürt diasporasına, batı üniversitelerinde ve özellikle diplomasi ve uluslararası hukuk alanında okuyan ve akademik kariyer edinen yeni nesilden çok sayıda genç kadrolara büyük görevler düşüyor. Bunun için güçlü bir lobiye, örgütlü, koordineli ve istikrarlı bir uluslararası diplomasi ve hukuk mücadelesine, bu alanda dünyanın belli başlı dillerinde yapılacak akademik çalışmalara büyük ihtiyaç vardır.
Kürt milleti bugüne kadar Lozan Antlaşması’nı kabul etmedi, bugün kabul etmiyor, gelecekte de kabul etmeyecektir. Ancak bu yetmiyor, bu kölelik zincirinin mutlaka kırılması gerekiyor. Lozan Antlaşması’nın 100. Yıldönümünde, tüm politik örgüt ve partileriyle, sivil ve demokratik kurumlarıyla, aydın ve akademisyenleriyle Kürtlerin her alanda, ulusal ve uluslararası düzeyde Lozan Antlaşması’nı tarihin çöplüğüne atmak için seferber olmaları gerekiyor. Bu alanda yine özellikle Kürt diasporasına büyük görevler düşüyor. Daha şimdiden diplomasi ve lobi çalışmaları, konferanslar ve uluslararası sempozyumlar, BM ve diğer uluslararası kuruluşlar nezdinde yapılacak başvuru ve girişimler ile güçlü bir kamuoyu oluşturulmalı, Kürt ve Kürdistan meselesi dünya gündemine taşınmalıdır.
- yıldönümünde bir kez daha Kürt milleti ve onun politik temsilcileri olarak tüm dünyaya Lozan Antlaşması’nı tanımadığımızı bildiriyoruz. Bu antlaşmayı imzalayan batılı devletleri bu tarihi hatadan dönmeye ve Kürt ulusunun devletleşme hakkını tanımaya çağırıyoruz.
24 Temmuz 2023
– Kürdistan Demokratik Hareketi (TDK-TEVGER)
– Kürdistan Özgürlük Partisi (PAK)
