8ê adarê roja jinên cîhanê ye. Lê di vê rojê de, hîn jî bi milyaran jin çi li Kurdistanê, çi jî li her çar alîyên cîhanê ne azad in, ne xwedî mafê wekheviyê ne.
Hîn jî şiddet, destdirêjî, kuştin li Tirkîyê jî li Kurdistanê jî, li gelek welatên cîhanê jî, perçeyekî jiyana jinê ye.
Jin îro jî di her warê jiyanê de ji gelek mafên xwe yên cînsî, însanî, civakî, sîyasî, aborî, kulturî bêpar e.
Jinên Kurd û Kurdistanê li gel van hemû neheqî û çewsandinan , ji mafên xwe yê neteweyî jî bêpar in.
Zimanê Kurdî hîn jî nebûye zimanê fermî û zimanê perwerdeyê. Dayikên Kurd, jinên Kurd bi zimanê zikmakî, bi zimanê dayikê nikarin perwerdeyê bibînin. Ev rastîya zilmeke mezin e di jiyana mirovî de, di jiyana jinê de.
Îro hîn jî jinên Kurd û Kurdistanî li welatê xwe ne azad in. Nikarin bi awayekî azad xwe bi xwe îdare bikin.
Dewleta Tirkiyê hîn jî bi siyaseta ‘’yek dewlet, yek milet, yek al’’ê dixwaze vê statuya xwe berdewam bike. Vê dewletê herweha siyaset û tevê qanûnên xwe li ser wê aqliyeta ‘’yek cînsîyetê’’ jî hûnandîye. Sîstema dewletê jî, sîstema civakê jî li ser serdestîya mêran hatiye ava kirin.
Îro jî li Kurdistanê êrîş, neheqî û barên şerî yên herî giran li ser pişta jinê ye.
Li Şingalê bi hezaran jinên Kurdên Êzîdî ji aliyê çeteyên hov yên DAIŞê ve hatine revandin û firotin. Ev şerm şerma hemû mirovatîyê ye. Ev şerm şerma hemû dewletên cîhanê ye. Ev şermek e, birîneke kûr e di dîroka mirovayetîyê de. DAIŞê bi hezaran însan qetil kirin û jin birin , kuştin, destdirêjî li wan kirin, ew firotin.
Yên hatine firotin, yên dest dirêjî lê hatîne kirin, şeref û xîreta mirovayetîyê ne.
Ew aqlîyeta ku jinê direvîne, dikuje, destdirêjiyê lê dike, li Tirkîyê û li Kurdistanê her roj bi kêmayî sê jinan dike qurbana xwe. Herî dawî jî, keça Kurd Ozgecan Aslan bû qurbana vê wehşetê, vê hovîtîyê.
Çawa ku zimanê dayikê divê em berê di mala xwe de lê xwedî derkevîn, çawa ku hûnadina hest û bîr û rayên mirovî û Kurdewarî divê em ji mala xwe de dest pêbikin; Divê em wî aqlê hov, yê ku jinê tune dihesibîne, jinê wek xizmetkarekê dibîne, wek cînsa neheqî û bindestî heq kirîye dibîne, ewilî di mala xwe de ji holê rakin. Divê mêr xwe perwede bikin, xwe fêr bikin ku tu ferqa jin û mêr tune ye. Paşê divê ji zarokên xwe re jî bibin nimûne û bibin rêber.
Belê jina Kurd û Kurdistanê îro jî jibo azadiya xwe, azadîya miletê xwe û azadîya welatê xwe bi hemû fedekarîyan têkoşîna xwe geş dike.
Jinên Kurdistanê, wê ala azadîyê ya di destê Hefsa, Besê, Gulnaz, Zerîfe xaniman de, di destê Rewşen Bedirxan , Leyla Qasim û Zekîye Alkan’an de li ba dibû, îro jî li Kobanê, li Şingalê, li Kerkûkê, li Amedê, li Mehabadê, li hemû cihanê bilind dike.
Jinên Kurd û Kurdistanê îro jî him jibo azadiya xwe, him jî jibo azadiya Kurdistanê, jibo azadiya hemû pêkhateyên etnîkî, cinsî, olî, mezhebî û civakî yên Kurdistanê têkoşîna xwe geş dikin.
Em dibêjin Jiyan di her gava xwe de eşkere dike ku bêyî jinê Kurdistan azad nabe; bêyî azadîya jinê jî civat azad nabe. 08.03.2015
Komîsyona Jinan ya Partîya Azadîya Kurdistanê(PAK)
PAK OLARAK 8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜNÜ KUTLUYORUZ
100 bin nüfuslu ülkelerin bile devlet sahibi oldukları bir dünyada, 40 milyonluk nüfusuyla henüz kendi ana dili ile sosyal, ekonomik, politik yaşama katılma ve eğitim hakkından bile yoksun bırakılan hatta varlığı yok sayılan Kürt miletinin yarısını oluşturan kadınlar olarak yeni bir 8 martı daha kutluyoruz.
Hem ezilen cins olarak, hem de Kürt ve Kürdistan toplumunun bir parçası olarak maruz kaldığımız her türlü sömürü,şiddet, taciz , tecavüz,yıkım,haksızlık ve baskılara rağmen bugün onurumuzla buradayız, onurumuzla özgürlük , eşitlik ve adaleti haykırıyoruz.
Dünyada eşi görülmemiş uluslararası bir haksızlığın sonucu olarak dört parçaya bölünmüş Kürt milleti ve ülkesi Kürdistan’ın bu tarihsel mağduriyetini benliğinde en fazla yaşayan kadınlar olarak,yaşamın her alanında, gücümüz ve imkanlarımız elverdiğince direnmiş olmanın haklı gururuyla buradayız.
Kadının yaşadığı toplumun bir parçası, ama, eşitlikten yoksun bir parçası olduğunun bilincini,kendi özgün örgütlenme ve mücadelemizle bütünleştirerek,her türlü cinsiyetçi ayrıma ve haksızlığa karşı sesimizi yükseltmek için buradayız.
Kadının özgürlüğünün,insanlık tarihi boyunca,tüm özgürlüklerin önünü açan bir anahtar olduğunun bilincini tüm kadınlara ve toplumun tümüne yaygınlaştırma mücadelesinin bir parçası olarak buradayız.
Kürtlerin kendi toprakları üzerinde özgür bir şekilde kendilerini yönetebilecekleri bir devletin,Kürtlerin kendi kaderlerini tayin etme haklarının temeli olduğunu haykırmak için buradayız.
Kadınların ana dilleriyle konuşma, yazma, eğitim hakkı mücadelesinin temel mihenk taşları olduklarını,toplumun şekillenmesinde ilk beşiğin kadınların emek ve sabırlarının olduğunu bir kez daha bilince çıkarmak için buradayız.
Kürt milletinin tüm ulusal değer,gelenek ve göreneklerinin,kültürünün,yeni dünyanın yeni değerleriyle bütünleştirilmesinde ilk halka olduğumuzun sorumluluğu ve bilinciyle buradayız.
Kendi özgürlüğümüzün,aynı zamanda cinsi,etnik kökeni,dini,mezhebi,sosyal konumu,itibariyle ezilen,haksızlığa uğrayan tüm toplum kesimlerinin,özgürlük mücadelesinin en önemli bir parçası ve katalizörü olduğunun bilinciyle buradayız.
Sömürgeci, asimilasyonist, işgalci devletlerin bünyesinde kimliğimiz, benliğimiz yok sayılarak asla ve asla özgürleşemeyeceğimizin bilinciyle buradayız.
Örgütlü kadının ,eşit ve özgür toplumun,örgütlü bir milletin teminatı olduğunun bilinciyle buradayız.
Kadın -erkek eşitliği sağlanmadan toplumun özgürleşemeyeceğini bir kez daha bilince çıkarmak için buradayız.
Biz Kürt kadınları olarak hem dört parçaya bölünmüş sömürgeci devletlerin şiddeti ile karşı karşıyayız hem de evlerimizdeki, işyerimizdeki, sokaktaki, cezaevindeki erkeklerin baskı ve şiddeti ile karşı karşıyayız.
Çoklu ayrımcılığa ve şiddete maruz kalan biz Kürt kadınları sürekli savaş halinde olduğu tekrar tekrar işgale , katliama da maruz kaldık ve en son İŞİD gibi cani bir örgüt de Kürt kadınlarını hedefine alarak katletti, pazarlarda sattı, tecavüz etti. Bu vahşete Kürt kadınları hem Kürt oldukları hem de kadın oldukları için kurban gittiler.
Kürt kadınları her zaman işgalcilerin ilk hedefleri oldu. Ancak Kürt kadınları asla boyun eğmedi. Kürtlerin tüm isyanlarında, tüm savaşlarında en ön saflarda savaştı, direndi ve asla vazgeçmedi. Cezaevlerinde de işkenceye, kötü muameleye maruz kaldı ancak asla geri adım atmadı.
Hafsa ,Besê ve Gülnaz hanımların, Zarife Hanım’ların, Rewşen Bedirxan’ların,Leyla Qasım’ların,Zekiye Alkan’ların ve Kürdistanin ulusal mücadelesinde bu güne kadar verilen mücadelede hayatlarını yitiren kadın peşmergelerin ve gerillaların emek ve onurlu mücadeleleri bizim mücadelemizi aydınlatmıştır.
Yaşasın Kürdistanlı kadınların örgütlü eşitlik,özgürlük,adalet ve demokrasi mücadelesi.08.03.2015
(PAK) KÜRDİSTAN ÖZGÜRLÜK PARTİSİ KADIN KOMİSYONU
