İşkence, tarih boyunca insanlığa karşı işlenen suçlardan biridir. İnsan hakları örgütleri ve işkence karşıtlarının verdiği mücadele sonucu Avrupa’nın bir çok ülkesinde artık gündem konusu olmayan bir olgu sayılıyor işkence. İnsanlık tarihinin bu utanç verici suçunda kullanılan aletler, resim ve belgeler toparlanarak müzelerde sergileniyor.
Lakin dünyanın bir çok ülkesinde bu barbarlık halen hüküm sürüyor. İran örneğinde olduğu gibi hemen hergün Kürtler, Beluclar ve düzen muhalifleri idam edilirken, insanlar meydanlara toplanarak, işkence ve idamlar toplumsal bir seremoni şenliğine dönüştürülüyor.
Bizim gibi ağır işkence süreçlerinden geçen ve tesadüfen sağ kalıp Avrupa’ya sığınmak zorunda kalan işkence mağdurlarının yaşadıklarını unutmamaları adına ve bu konuda Avrupa’da katedilen mesafeyi ısrarla geldiğimiz coğrafyaya aktarma sorumluluğu olduğu kanısındayım. Çünkü ne zaman sivil faşist veya askeri darbelerle işkencelerin yeniden güncellenmeyeceğinin hiç bir garantisi yoktur.
Bir kaç yıldır Avrupa’da işkence karşıtı mücadelenin en önemli göstergelerinden biri olan işkence aletleri müzelerini ziyaret edip izin alarak çektiğim fotoğrafları dosya halinde sosyal medyada yayınlamaya çalışıyorum.
Hem bu insanlık suçuna dikkat çekmek hemde toplumda bir duyarlılık yaratmak adına ısrarla paylaşımlarımı sürdürmeye devam edeceğim.
Hatırlanacağı gibi, bir seçim öncesi Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan bütün coğrafyayı bir tımarhaneye çeviren 12 Eylül darbecilerinin en kanlı işkencehanelerinden biri olan Diyarbakır Zindanı’nın bir «kültür» merkezine dönüştürüleceğinden bahsetmişti. Yıllardır, bu cezaevinin bir hafıza müzesine çevirilmesi için bir grup insan mücadele vermektedir.
Özel olarak ziyaret ettiğim İtalya’nın tarihi kenti Siena’da bulunan işkence müzesinin görsellerini ilginize sunuyorum.
