PEYMANA LOZANÊ PEYMANEK KOLONYALÎST Û EMPERYALÎST YA NAVDEWLETÎ YE
Di 24ê tîrmeha 1923an de, li bajarê Lozanê yê Swîsreyê peymanek hate îmzekirin. Ev peyman, piştî hevdîtinên ” Konferansa Lozanê ya di derheqê Rojhilata Nêzîk” de hate îmzekirin. Navê konferansê watedar e. Ji ber ku Kurdistan welatê navendî yê Rojhelata Nêzîk e. Bi vê Konferans û peymanê, bê ku miletê Kurd di konferansê de temsîl bibe, çarenivîsa milletê Kurd hate tayinkirin û milletê Kurd û welatê wî Kurdistan di dîrokê de cara duyem hate perçekirin û dabeşkirin.
Wek tê zanîn, di 17ê gulana 1639an de, bi peymana Qesrî Şîrîn, ya ku di navbeyna Osmanî û Safewîyan de hate îmzekirin, Kurdistan bû du parçeyan. Bi Peymana Lozanê ku wek teyidkirina Qesrî Şîrîn e, Kurd û Kurdistan vê carê jî di asta navdewletî û di nava çar dewletan de hate dabeşkirin û Kurdistan bû welatekî kolonî ya navdewletî. Ji derveyî îradeya neteweya Kurd, nexşeya herêmê ji nû ve hate xêzkirin. Başûrê Kurdistanê di bin manda Îngilîzan de radestî birêveberîya Iraqê; Başûr Rojavayê Kurdistanê di bin manda Fransayê de radestî birêvebiriya Sûrîyê kirin ku ev xaka Kurdistanê di bin serwerîya kolonyalîst ya Osmanîyan de bû. Dîroka sedsalîya makûs ya neteweya Kurd ya ku li ser bingehê perçebûn û dabeşbûnê form girtîye, mixabin hetanî îro jî nehatiye guherîn.
Di sedsala 20 û 21an de, li ser erdê dinyayê peymanek emperyalîst û koloyalîst wek Peymana Lozanê pêk nehatîye. Dem bi deman ev peyman weke “peymana aştîyê ya Lozanê“ bi nav bûbe jî bi vê peymanê miletê Kurd û welatê wî Kurdistan tune hatine hesibandin, îradeya wan binpê bûye, ji mafê netewî û heta yê mirovî jî bêpar maye. Bi vê peymanê, hîmên civata Kurd û Kurdistanê hatine tehrîbkirin. Berîya her tiştî rasterast mudaxeleyî pêvajoya netewebûyîna kurdan bûye. Sedemên bingehîn yên pirsgirêkên erdnîgarî, sîyasî, aborî, civakî, çandî û zimanî, perçebûn û dabeşbûna neteweya Kurd, bêgûman ev mudaxeleya navdewletî ye.
Berpirsên vê yekê, bêşik ne tenê dewletên kolonyalîst Tirkîye, Îran, Iraq û Sûriye ne. Li gel dewletên
kolonyalîst yên heremê, dewletên kolonyalîst û empeyalîst yên cîhanê ku beşdarî Peymana Lozanê bûne û yan jî bûnin terefê vê peymanê jî gunehkar û berpirsên vê yekê ne.
Peymana Lozanê peymanek navdewletî ye û pêwîste di çerçeweya pirensîb û dadwerîya navnetewî de bête şîrovekirin. Loma jî, girîngîya tekoşîna li dijî Peymana Lozanê ya di asta navdewletî de, bêtir manîdar dibe. Bê gûman, di warê qada dîplomasî û huqûqa navdewletî de vatinîyên gelek girîng dikevin ser milên dewleta federe ya Başûr, dîaspora Kurd, akademîsyenên ciwan yên kurd ku di unîversîteyên welatên rojavayê de dixwînin. Ji bo van erk û vatinîyan jî pêwîstî bi lobîyek xurt, ya ji bo tekoşîna dadwerîya navdewletî , herweha pêdivî bi dîplomasîyek koordînekirî û bi istîqrar heye. Dîsa di vê qadê de, pêwîstî bi xebatên akademîk yên bi zimanên cuda heye.
Neteweyê Kurd heta îro Peymana Lozanê qebûl nekirîye, îro jî qebûl nake. Lê ev helwest bi serê xwe têrê nake. Divê ev zincîrên koletîyê miheqeq bêne şikandin. Wek tê zanîn, sala 2023ê salvegera 100 salîya Peymana Lozanê ye. Pêwîst e hemû rêxistin û partîyên kurdistanî, dezgehên sivîl û demokratîk rewşenbîr û akademîsyenên kurdan, di hemû qada tekoşînê de, di qada netewî û navdewletî de, ji bo çalakîyên protestokirina salvegera 100 salîya Peymana Lozanê amade bin. Ji bo peymana Lozanê di sergoyê dîrokê de bihê binaxkirin, divê em bi rûhekî seferberî têkevin nav têkoşîn û hewldanên pir alî. Di vî warî de, erk û vatinîyên dîaspora kurd gelekî girîng in. Xebatên dîplomasî û yên lobîya kurdî, konferans û sempozyûmên navnetewî pêwîst in. Di serlêdanên NY û dezgehên din yên navneteweyî de, tekoşîna huqûqî û dadwerîyê, di pêvajoya protestokirinê de çalakîyên bingehîn in.
Di 98 salîya Peymana Lozanê de, em wek partî û tevgerên kurdistanî û wek milletê Kurd, ji dinyayê re carekê din eşkere û deklere dikin ku em Peymana Lozanê napejirînin. Em bangî wan dewletên ku binê vê peymanê îmze kirine ya jî terefên vê peymanê ne dikin ku xwe ji vê şaşî û neheqîya dîrokî vekşînin û mafê dewletbûyîna miletê kurd qebûl bikin. 24ê tîrmeha 2021
– Partiya Sosyalîst a Kurdistanê (PSK),
– Tevgera Demokratîk a Kurdistanê (TDK-Tevger),
– Partîya Azadîya Kurdistanê (PAK),
– Partiya Demokrata Kurdistanê -Bakur (PDK-Bakur).
– Pêlkurd
PEYMANA LOZANÎ PEYMANÊKA KOLONYALÎST Û EMPERYALÎST A MÎYANDEWLETÎ YA
24ê temmuza 1923î de, bajarê Lozanî yê Swîsreyî de peymanêk amey îmzekerdiş. Na peymane, pêvînayîşê”Konferansê Lozanî yê derheqê Rojhilatê Mîyanênî” ra dima amey îmza kerdene. Nameyê konferansî zî ecêp bi. Semedo ke Kurdistan welatê Merkezî yê Rojhelatê Mîyanên o. Bi nê Konferansî û peymane, hetêk ra miletê Kurd konferansî de temsîl nêbi, hetêk ra zî qederê milletê Kurd ame tayinkerdene û milletê Kurd û welatê ey Kurdistan mîyanê tarîxî de reya diyîne ame perçekerdiş û parekerdiş.
Seke yeno zanayîş, 17ê gulana 1639î de, bi peymana Qesrî Şîrîn, ya ke mabênê Osmanî û Safewîyan de ame îmzekerdiş, Kurdistan bi di parçe. Bi Peymana Lozanî ke sey teyîdkerdişê Qesrî Şîrîn a, Kurd û Kurdistan na rey zî mabênê çar dewletan de ame parekerdiş û Kurdistan bi welatêko kolonî yê mîyandewletî. Bê îradeyê neteweya Kurd, xerîtaya herême newe ra amey xêzkerdene. Başûrê Kurdistanî binê manda Îngilîzan de teslîmê Iraqî; Başûr Rojavayê Kurdistanî binê manda Fransa de teslîmê Sûrîye ame kerdene ke erdê Kurdistanî binê serwerîya kolonyalîst ya Osmanîyan de bi. Tarîxê seserrîya makûs yê neteweya Kurd yo ke ser bingehê perçebîyayîş û parekerdişî de form girewto, çi heyf ke hetanî ewro zî nêameyo bedilnayîş.
Seserra 20 û 21 de, erdê dinya ser de peymanêka emperyalîst û koloyalîste ya sey Peymana Lozanî nêameya ca. Ca bi ca na peymane sey “peymana aştî ya Lozanî“ name bîya zî bi na peymane miletê Kurd û welatê ey Kurdistan çîne ameyo hesibnayîş, îradeyê înan binpay bîyo, heqê netewî û heta yê merdimayî zî binpay bîyo. Bi na peymane, hîmê komelê Kurd û Kurdistanî ameyo tehrîbkerdiş. Her çî ra ver rasterast mudaxeleyê pêvajoya netewebûyîna kurdan bûye. Sedemên bingehîn yên pirsgirêkên erdnîgarî, sîyasî, aborî, civakî, çandî û zimanî, perçebûn û dabeşbûna neteweya Kurd, bêgûman ev mudaxeleya navdewletî ye.
Mesulê nînan, tena dewletê kolonyalîst Tirkîya, Îran, Iraq û Sûriye nîyê. Dewletê
kolonyalîst yê hereme, dewletê kolonyalîst û empeyalîst yê dinya ke beşdarê Peymana Lozanî bîyê û yan zî bîyê terefê na peymane zî gunekar û mesûlê ney ê.
Peymana Lozanî peymana mîyandewletî ya û lazim o gorê pirensîb û hûqûqê mîyannetewî ra bêra şîrovekerdene. Coka zî, muhîmîya tekoşînê vera Peymana Lozanî ya sewîyeya mîyanneteweyî de, zede ra manîdar a. Bê gûman, warê raşteyê dîplomasî û huqûqê mîyandewletî de barêko zaf muhîm keweno ser milên dewleta federe ya Başûr, dîaspora Kurd, akademîsyenê ciwan yê kurd ke unîversîteyanê welatê rojawanî de wazenê. Semedê nê wazîfe û baran zî lazimtîya lobîyêka xurte ya semedê tekoşînê hûqûqê mîyanneteweyî, heto bîn ra lazimîya dîplomasîyêka koordînekerdî û bi istîqrar esta. Onca lazimîya xebatanê akademîkî yê bi ziwanê cîya esta.
Neteweya Kurd heta ewro Peymana Lozanî qebûl nêkerda, ewro zî qebûl nêkena. La na helweste bi sereyê xo qîm nêkena. Lazim o zincîrên koletîye miheqeq bêrê şiknayîş. Seke yeno zanayîş, serra 2023î de serrgêra 100 serrîya Peymana Lozanî ya. Lazim o heme rêxistin û partîyê kurdistanî, dezgehê sivîlî û demokratîk roşnvîr û akademîsyenê kurdan, heme raşteyê tekoşînî de, raşteyê netewî û mîyannetewî de, çalakîyanê protestokerdişê serrgêra 100 serrîya Peymana Lozanî hadre bikê. Semedo ke peymana Lozanî bierzîyo çopê tarîxî, ganî ma pê rûhêkê seferberî bikewe mîyanê têkoşîn û hewldananê zaf hetî. Semedê ney wazîfe û xebatê dîaspora kurd zaf muhîm ê. Xebatê dîplomasî û yê lobîya kurdî, konferans û sempozyûmê mîyannetewî muhîm ê. Zîyaretkerdişê NY û dezgehanê bînan yê mîyandewletî de, tekoşînê huqûqî, prosesê protestokerdişî de çalakîyê bingehîn ê.
98 serrîya Peymanê Lozanî de, ma sey partî û hereketê kurdistanî û sey milletê Kurd, dinya rê newe ra eşkere û deklare kenê ke, ma Peymana Lozanî qebûl nêkenê. Ma venga ê dewletanê ke binê na peymane îmzeya înan esta û terefê na peymane yê dane ke, wa xo na xeletî û neheqîya tarîxî ra peyser biancê û heqê dewletbîyayîşê miletê kurd qebûl bikê.
24ê tîrmeha 2021
– Partiya Sosyalîste ya Kurdistanî (PSK)
– Hereketa Demokratîke ya Kurdistanî (TDK-Tevger)
– Partîya Azadîya Kurdistanî (PAK)
– Partiya Demokrata Kurdistanî -Bakur (PDK-Bakur)
— Pêlkurd
LOZAN ANTLAŞMASI DEVLETLER ARASI SÖMÜRGECİ VE EMPERYALİST BİR ANTLAŞMADIR
24 Temmuz 1923 tarihinde İsviçre’nin Lozan şehrinde bir antlaşma imzalandı. Bu antlaşma ”Yakın Doğu Üzerine Lozan Antlaşması görüşmeleri” ardından imzalandı. Konferansın adı oldukça anlamlıdır. Zira Kürdistan Ortadoğu denilen bu bölgenin merkezinde yer alan bir ülkedir. Kürt milleti temsil edilmemesine rağmen, bu Konferans ve Antlaşmayla, Kürt milletinin yüzyıllık kaderi belirlendi, millet olarak Kürtler ve ülkeleri Kürdistan tarihte ikinci kez parçalanarak bölündüler.
Bilindiği üzere Osmanlı İmparatorluğu ile Safevî Devleti arasında 17 Mayıs 1639’da imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşması ile Kürdistan ikiye bölünmüştü. Bir bakıma Kasr-ı Şirin Antlaşması’nı da teyid eden Lozan Antlaşması ile Kürtler ve ülkeleri Kürdistan bu kez uluslararası düzeyde ve çok sayıda devlet arasında dört parçaya bölündü ve uluslararası/devletlerarası sömürge bir ülke haline getirildi. Kürt halkının iradesine rağmen bölgenin sınırları yeniden çizilerek, Kürdistan topraklarının bir kısmını da içine alan suni iki yeni devlet daha oluşturuldu. Osmanlı İmparatorluğu’nun sömürgeci yönetimi altında olan Kürdistan’ın güneyi İngiliz mandası altındaki Irak yönetimine, güney-batı toprakları Fransız mandası altındaki Suriye yönetimine bağlandı. Parçalanma ve bölünme üzerine şekillenen Kürt milletinin yüzyıllık makus tarihi kaderi bugüne kadar değişmedi.
Lozan Antlaşması, 20. ve 21. yüzyılda yeryüzünde başka benzeri olmayan emperyalist ve sömürgeci bir paylaşım antlaşmasıdır. Zaman zaman adına Lozan Barış Antlaşması da denilen bu antlaşmayla Kürtler ve ülkeleri yok sayılmış, iradeleri ayaklar altına alınmış, ulusal ve hata temel insani hakları gasp edilmiştir. Ve hatta Kürt milleti, toplumun hücresi sayılan en küçük birimi durumundaki ailelerin bölünüp parçalanmasına kadar bundan etkilenmiştir.
Lozan Antlaşması ile Kürdistan toplumunun iç dinamikleri tahrip edilerek, her şeyden önce Kürtlerin, tarihsel olarak uluslaşma sürecine doğrudan müdahale edilmiştir. Kürt ulusunun içinde bulunduğu bugünkü coğrafik, siyasi, ekonomik, sosyal, dilsel, kültürel vb. bölünme ve parçalanmanın temelinde bu uluslararası müdahale yatıyor. Bunun sorumlusu sadece bölgenin sömürgeci devletleri olan Türkiye, İran, Irak ve Suriye değildir. Bölgedeki sömürgeci devletlerle birlikte Lozan Antlaşması’na taraf olan dünyadaki sömürgeci ve emperyalist ülkeler de bundan sorumludur. Dolayısıyla Lozan Antlaşması’na karşı duruş ve mücadele aynı zamanda uluslararası düzeyde bir mücadeledir.
Lozan Antlaşması Kürt milletini ve Kürdistan’ı bölüp paylaşmaya dönük devletlerarası bir antlaşma olduğu için aynı zamanda devletlerarası hukuk ve evrensel insan hakları belgeleri açısından da değerlendirilmelidir. Bu anlamda Lozan Antlaşması’na karşı mücadelenin uluslararası boyutu günümüzde daha çok önem kazanmıştır. Kuşkusuz, bu alanda Güney Kürdistan Federal Devleti’ne, Kürt diasporasına, batı üniversitelerinde ve özellikle diplomasi ve uluslararası hukuk alanında okuyan ve akademik kariyer edinen yeni nesilden çok sayıda genç kadrolara büyük görevler düşüyor. Bunun için güçlü bir lobiye, örgütlü, koordineli ve istikrarlı bir uluslararası diplomasi ve hukuk mücadelesine, bu alanda dünyanın belli başlı dillerinde yapılacak akademik çalışmalara büyük ihtiyaç vardır.
Kürt milleti bugüne kadar Lozan Antlaşması’nı kabul etmedi, bugün kabul etmiyor, gelecekte de kabul etmeyecektir. Ancak bu yetmiyor, bu kölelik zincirinin mutlaka kırılması gerekiyor. Bilindiği gibi 2023 yılı Lozan Antlaşması’nın 100. yıldönümüdür. Tüm politik örgüt ve partileriyle, sivil ve demokratik kurumlarıyla, aydın ve akademisyenleriyle Kürtlerin her alanda, ulusal ve uluslararası düzeyde Lozan Antlaşması’nı tarihin çöplüğüne atmak için seferber olması gerekiyor. Bu alanda yine özellikle Kürt diasporasına büyük görevler düşüyor. Daha şimdiden diplomasi ve lobi çalışmaları, konferanslar ve uluslararası sempozyumlar, BM ve diğer uluslararası kuruluşlar nezdinde yapılacak başvuru ve girişimler ile güçlü bir kamuoyu oluşturulmalı, Kürt ve Kürdistan meselesi dünya gündemine taşınmalıdır.
Doksan sekizinci yıldönümünde bir kez daha Kürt milleti ve onun politik temsilcileri olarak tüm dünyaya Lozan Antlaşması’nı tanımadığımızı bildiriyoruz. Bu antlaşmayı imzalayan batılı devletleri bu tarihi hatadan dönmeye ve Kürt ulusunun devletleşme hakkını tanımaya çağırıyoruz.
24 Temmuz 2021
– Kürdistan Sosyalist Partisi(PSK),
– Kürdistan Demokratik Hareketi (TDK-Tevger),
– Kürdistan Özgürlük Partisi (PAK),
– Kürdistan Demokrat Partisi -Bakur (PDK-Bakur).
– Pêlkurd
LE TRAITE DE LAUSANNE EST UN TRAITE INTERNATIONAL COLONIALISTE ET IMPERIALISTE
Un traité a été signé à Lausanne, en Suisse, le 24 juillet 1923. Ce traité a été signé après les « négociations du traité de Lausanne sur le Proche-Orient ». Le nom de cette conférence est assez significatif car le Kurdistan est situé au centre d’une région nommée Moyen-Orient. Bien que la nation kurde ne soit pas représentée, son destin millénaire est déterminé par cette conférence et ce traité ; les kurdes et leur pays, le Kurdistan, sont divisés une deuxième fois dans l’histoire.
On le sait, le Kurdistan était déjà divisé en deux suite au traité de Qasr-i Chirin signé le 17 mai 1639 entre l’Empire Ottoman et l’Iran Séfévide. En quelque sorte, avec le traité de Lausanne, qui a également confirmé (approuvé) le traité Qasr-ı Chirin, les Kurdes et leur pays le Kurdistan ont été divisés en quatre parties, cette fois au niveau international et entre de nombreux États, et sont devenus un pays colonial interétatique. Malgré la contestation du peuple kurde, les frontières de la région sont retracées en créant deux Etats superficiels sur leur territoire. Le sud du Kurdistan qui était sous le régime colonialiste de l’Empire Ottoman a été accordé au régime Irakien sous le mandat des Anglais, le sud-ouest au régime Syrien sous le mandat des Français. Le destin millénaire historiquement funeste de la nation kurde qui est formé par les éclatements et les divisions n’a pas changé jusqu’aujourd’hui.
Le Traité de Lausanne est un accord de partage impérialiste et colonial unique au monde aux XXe et XXIe siècles. Avec ce traité, parfois appelé « Traité de paix de Lausanne », les Kurdes et leurs pays ont été ignorés, leur volonté a été piétinée et leurs droits humains nationaux et même fondamentaux ont été usurpés. Et même la nation kurde en a été affectée jusqu’à ce que les familles, qui sont considérées comme la plus petite unité de la société, soient divisées et éclatées.
Avec le traité de Lausanne, la dynamique interne de la société kurde a été détruite, et surtout, le processus historique de nationalisation des Kurdes a été directement entravé. Les conditions géographiques, politiques, économiques, sociales, linguistiques, culturelles, etc. actuelles dans lesquels se trouve la nation kurde relèvent de cette intervention internationale sur la base de la division et de la fragmentation. Ce ne sont pas seulement les États coloniaux de la région, la Turquie, l’Iran, l’Irak et la Syrie, qui en sont responsables. Les pays coloniaux et impérialistes du monde qui ont fait partie du Traité de Lausanne en sont également responsables. Par conséquent, la position et la lutte contre le Traité de Lausanne est aussi une lutte internationale.
Comme le traité de Lausanne est un traité international qui avait pour but de diviser les kurdes et les Kurdistan, on doit l’analyser aussi par rapport à la déclaration universelle des droits de l’homme. En ce sens, la dimension internationale de la lutte contre le Traité de Lausanne a pris aujourd’hui plus d’importance ! Sans aucun doute, de nombreux jeunes cadres de la nouvelle génération qui étudient dans les domaines de la diplomatie et du droit international et qui acquièrent des carrières universitaires ont de grandes responsabilités dans ce domaine. Pour cela, il y a un grand besoin d’un lobby fort, d’une diplomatie et d’une lutte juridique internationale organisée, coordonnée et stable, et d’études universitaires dans les principales langues du monde dans ce domaine.
La nation kurde n’a pas accepté le traité de Lausanne dans le passé, ne l’accepte pas aujourd’hui et ne l’acceptera pas à l’avenir. Cependant, cela ne suffit pas, cette chaîne de l’esclavage doit être brisée. Comme on le sait, 2023 est le 100e anniversaire du Traité de Lausanne. Avec toutes leurs organisations et partis politiques, institutions civiles et démocratiques, intellectuels et universitaires, les Kurdes doivent se mobiliser dans tous les domaines, au niveau national et international, pour jeter le Traité de Lausanne dans la poubelle de l’histoire. Dans ce domaine, la diaspora kurde en particulier a de grandes responsabilités. Une opinion publique forte doit se former avec la diplomatie et le lobbying, des conférences et colloques internationaux, des candidatures et des initiatives à faire auprès de l’ONU et d’autres organisations internationales, et la question kurde et celle du Kurdistan doit être portée à l’actualité mondial. Au 98ème anniversaire, en tant que nation kurde et ses représentants politiques, nous déclarons une fois de plus au monde que nous ne reconnaissons pas le Traité de Lausanne. Nous appelons les États occidentaux qui ont signé ce traité à se détourner de cette erreur historique et à reconnaître le droit de la nation kurde à devenir un État.
24 juillet 2021
PÊLKURD, PSK, TEVGER, PAK, PDK-BAKUR
أتفاقية لوزان هي اتفاقية دولية استعمارية وإمبريالية
في 24 يوليو 1923 تم التوقيع على معاهدة لوزان في مدينة لوزان بسويسرا وذلك بعد عقب لقاءات في اجتماعات “بمؤتمر لوزان حول الشرق الأوسط”. عرف بأسم مؤتمر ” واتة دار
بالرغم من أن كردستان هي دولة مركزية في الشرق الأوسط ففي هذا المؤتمر وهذا الاتفاق تم حُسم مصير الأمة الكردية دون تمثيل الشعب الكردي فيها وانقسمت الأمة الكوردية ووطنها كردستان للمرة الثانية في التاريخ.
كما هو معروف في 17 مايو 1639 تم تقسيم كردستان إلى قسمين بموجب معاهدة قصر شيرين التي تم التوقيع عليها بين العثمانيين والصفويين لكن مع معاهدة لوزان تم التأكيد على معاهدة قصرشيرين وانقسم الأكراد وكردستان في هذه المرة دوليًا وبين أربع دول وأصبحت كردستان دولة مستعمرة دولية، وبدون إرادة الأمة الكردية أعيد رسم خريطة المنطقة وقد تم تسليم جنوب كردستان إلى العراق تحت الحكم البريطاني وتم تسليم جنوب غرب كردستان إلى الإدارة السورية تحت الحكم الفرنسي والتي كانت تحت الحكم الاستعماري العثماني ولسوء الحظ لم يتغير تاريخ الأمة الكردية منذ قرن من الزمان الذي يقوم على التشرذم والتقسيم حتى يومنا هذا.
في القرنين العشرين والحادي والعشرين لم يتم إبرام أي معاهدة إمبريالية أستعمارية كمعاهدة لوزان لكن على الأرض كان يُشار أحيانًا باسم “معاهدة لوزان للسلام” والإعلان عن عدم وجود الشعب الكردي أو وطنهم كردستان وتم انتهاك إرادتهم وحُرموا من حقوقهم الوطنية وحتى من حقوقهم الإنسانية وبهذا الاتفاق تم تدمير كردستان وأسس المجتمع الكردي
قبل كل شيئ كان هناك تدخل مباشر في عملية أنهاء الوجود الكردي وإن الأسباب الجذرية هو مشاكل الجغرافية والسياسية والاقتصادية والاجتماعية والثقافية واللغوية وتفكك وتشرذم الأمة الكردية هي بلا شك تدخل الدولي، المذنبون في ذلك بالطبع ، ليسوا فقط الدول الاستعمارية لتركيا وإيران والعراق وسوريا بل الدول المستعمرون للمنطقة أيضاً والدول الاستعمارية والإمبريالية في العالم التي كانت طرفًا في هذه المعاهدة أو كانت طرفًا فيها ، هم أيضًا مذنبون ومسؤولون عنها
معاهدة لوزان هي معاهدة دولية ويجب تفسيرها في سياق المبادئ الدولية والعدالة، ولذا تزداد أهمية النضال ضد هذه المعاهدة إذا كان على المستوى الدولي ومما لا شك فيه أيضاُ في مجال الدبلوماسية والقانون الدولي وكذلك تقع العديد من المسؤوليات الهامة على عاتق الدولة الفيدرالية الجنوبية والشتات الكردي والأكاديميين الأكراد والشباب الذين يدرسون في جامعات الدول الغربية حيث تتطلب منهم هذه المهام أيضًا لتشيكل مجموعة ضغط قوية للنضال من أجل العدالة الدولية فضلاً عن دبلوماسية منسقة ومستقرة. مرة أخرى في هذا المجال هناك حاجة للعمل الأكاديمي وبلغات مختلفة
لم تصادق الأمة الكردية على معاهدة لوزان قديماً ، ولن تصادق اليوم عليها. لكن هذا الموقف وحده لا يكفي بل يجب كسر قيود العبودية أيضاً
كما نعلم يصادف في 24 يوليوعام 2023 الذكرى المئوية الأولى لمعاهدة لوزان لذا يجب على جميع المنظمات والأحزاب الكردية والمؤسسات المدنية والديمقراطية والمثقفين والأكاديميين الأكراد في جميع مجالات النضال وعلى الصعيدين الوطني والدولي أن يكونوا مستعدين للاحتجاج على ذكرى المئوية لاتفاقية لوزان ولكي يتم مسح وإزالة معاهدة لوزان من كتب التاريخ يجب أن نتحلى بروح التعبئة في مجالات النضال والجهود المتعددة الأوجه
ففي هذا الصدد فإن مسؤوليات الشتات الكردي مهمة للغاية من خلال أنشطة الضغط الدبلوماسي والمؤتمرات والندوات الدولية والعلاقات السياسية مع أحزاب الدول الغربية ففي طلبات نيويورك والوكالات الدولية الأخرى ، يعتبر النضال القانوني والقضائي من الأنشطة الأساسية في عملية الاحتجاج.
في الذكرى 98 لمعاهدة لوزان نحن كأحزاب وحركات كردية وكأمة كردية نعلن مرة أخرى للعالم أننا لا نقبل معاهدة لوزان وندعو الدول التي وقعت على هذا الاتفاق أو ليست طرفا فيه إلى الامتناع عن هذا الخطأ التاريخي والظلم وقبول حق الشعب الكردي في إقامة دولته
PÊLKURD, PSK, TEVGER, PAK, PDK-BAKUR 24ê tîrmeha 2021
