Îro 8ê Adarê Roja Jinên Cîhanê ye. Mixabin hemû jinên cîhanê vê rojê dilşad û di atmosfera cejnekê de nikarin pîroz bikin. Wek ku li gelek derên cîhanê, îro li her çar perçeyên Kurdistanê jî jin tuşî êrîş, tundî û qetlîaman dibin.
Di cîhaneke ku welatên xwedîyê 100 hezar nifûs jî xwedî dewlet in; mixabin , Kurdan bi 50 milyon nifûsa xwe hîna jî di nav dewletên serbixwe yên cîhanê de cihê xwe ne karîbûn bigirin. Em wek jin nêvîyê miletê Kurd pêk tînin. Lê li Tirkîyeyê û li Bakurê Kurdistanê ji mafê zimanê xwe yê zikmakî pêparin ;di mafên civakî, aborî, tevîbûna jîyana polîtîk û heta di mafê perwerdeyê jî tûşî neheqîyeke mezin dibin .Di rewşeke weha de, em dibêjin 8ê Adara vê salê bila bibe destpêka geş kirina piştgirîya hemû jinên mexdûrên şer yên li Kurdistanê .
Her çiqas ev piştgirî bi taybetmendîya 8ê Adarê watedar be jî , jinên PAKê ji berîya îro û ji îro pê vê jî wê piştgirîya xwe jibo jinên me yên ku li Kurdistanê tuşî bi her awayên şîddetê tên bidomînin û wê bi wan re mil bi mil têkoşînê bimeşînin.
Îro him wek cinsîyeteke bindest , him jî wek beşek ji civaka Kurd û Kurdistanê li dijî şîddet, tacîz, destdirêjî, wêranî, neheqî û zilmên ku em tuşî dibin, bi rûmet em dengê azadî, wekhevî û edaletê bilind dikin.
Em wek jin beşek in ji civaka ku em tê de dijîn; lê beşeke ku ji wekhevîyê, ji gelek mafên xwe bêpar in. Em dê bi rêxistin û xebatên xwe yên taybet jî li hember cûdabûnên cinsî yên bi her awayî û neheqîyan dengê xwe bilind bikin, tekoşîna bidomînin.
Divê em bizanibin ku, azadîya jinê, di dîroka mirovahîyê de her bûye mifteyek ku derîyê gelek azadîyan vekirîye. Berîya herkesî divê em jin li vê yekê agahdar bin.
Em dizanin û divê em bizanibin ku jin, helqeya ewile ya hemû nirx, kevneşopî, ziman û çanda netewî ya Kurdan. Jin pireke di navbera duhî , îro û pêşerojê de.
Belê, azadîya jinê beşek û katalîzorek e di azadîya hemû beşên civakê yên etnîkî, cinsî, olî, mezhebî û civakî .
Em di vê hişmendîyê de ne ku jina birêxistin , temînata civaka wekhev û azad e; temînata neteweke birexistin e.
Em wek jinên Kurd û Kurdistanî him tuşî êrîşên dewletên serwer tên; him jî di bin zext û şîddeta mêrên ku li malên me , li kargehên me, li kolanan, li girtîgehan de ne.
Jinên Kurdistanê yên ku her tûşî şîddet û qetlîaman hatine îro jî bûne hedefa DAIŞa hov. DAIŞ jinên Kurdan qetil dike, wan li bazaran difiroşe, destdirêjîyan li wan dike. Jinên Kurd jibo ku him Kurd bûn û hem jî jin bûn tûşî van hovitîya hatin.
Îro li Bakurê Kurdistanê di şerê ku hîna jî didome de jin, xort, zarok û bi giştî gelê Kurdistanê tûşî şîddeta Dewleta Tirk tên. Ji vî şerî herî zêde jinên Kurd zerarê dibînin. Jinên Kurd zarokên xwe, dayîkên xwe, xwişk û birayên xwe, taxên xwe, kolanên xwe û jîyana xwe ji dest didin. Li Sûrê, li Cizîrê, li Silopîyê, li Gimgimê, li Dêrikê, li Hezexê, li Silopîyê cenazeyên wan bi rojan di nava kolanan da ma , cenazeyên zarokên xwe bi rojan di sarincekan de veşartin, laşên wan şût û tazî bi hovane hate teşhîr kirin. Êrîşên li ser nasnameya wan ya cinsî û netewî her roj zêdetir dibe .
Em bang li Dewleta Tirk dikin ku bila demildest dest ji vê şîddetê berde, bila bibîne ev sîyaseta ku bi şîddetê vayê 90 sale didomîne tu encaman nayne. Divê demildest maf û azadîyên gelê mê yên herî esasî yên netewî yên demokratîk bêne bidest xistin.
Em wek jinên Kurdistanê bangî PKKê jî dikin ku , dawî li vê sîyaseta xelet ya şerî û ya “şerê di nav bajaran” de bîne. Ev şer zerarê dide welatê me, dide gelê me.
Li ser esasên sîyasî û sivîl çareserkirina pirsgirêka Kurdistanê jî ji daxwazên herî esasî yên jinên Kurdistanê ye.
Jinên Kurdan herdem bûne hedefa yekem ya dewletên serwer. Lê jinên Kurdan tu caran serê netewandin e. Di hemû serhildan û şerên Kurdan de cîhê xwe sitendin e, berxwedane. Li girtîgehan de jî tûşî îşkence, muameleyên xirab hatin lê tu carê paşve gav neavêtine.
Tekoşîna Hafsa, Besê,Gulnaz, Zarîfe xaniman, Rewşen Bedirxan, Leyla Qasim, Zekiya Alkan û hemû jinên ku di tekoşîna netewî ya Kurdistanê de heta niha şehîd ketine; tekoşîna hemû xebatkar, pêşmerge û gerîllayan di rêya zadîyê de ,têkoşîna me ye.
Tekoşîna li her çar perçeyên Kurdistanê tekoşîna me ye. Em li gel meşa serxwebûnê ya gelê xwe yê Başurê Kurdistanê ne, em li gel tekoşîna li Rojava û Rojhilatê Kurdistanê ya jibo azadî û statuyê ne.
Bijî tekoşîna jinên Kurdistanê ya birexistinî, ya jibo wekhevî, azadî, edaletê û jibo mafê bistatubûyîna Kurdistanê . 08.03.2016
Komîsyona Jinan ya PAKê (Partîya Azadîya Kurdistanê )
———————————————————————————-
8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nde ‘’Kuzey Kürdistan’daki Savaşa Hayır’’Diyoruz
Bugün 8 Mart Dünya Kadınlar Günü. Dünyadaki tüm kadınlar bugünü mutlu ve bir bayram havasında ne yazık ki kutlayamıyorlar. Dünyanın bir çok bölgesinde olduğu gibi, bugün Kürdistan’ın dört parçasında da Kadınlar saldırılara, şiddete, katliamlara maruz kalmaktadırlar.
100 bin nüfuslu ülkelerin bile devlet sahibi oldukları bir dünyada, 50 milyonluk nüfusuyla Kürtler henüz dünya bağımsız devletleri arasındaki yerini alamamıştır. Türkiye ve Kuzey Kürdistan’da kendi ana dili ile sosyal, ekonomik, politik yaşama katılma ve eğitim hakkından bile yoksun bırakılan, hatta varlığı yok sayılan Kürt milletinin yarısını oluşturan kadınlar olarak,bu yılki 8 Mart’ı Kürdistan’daki bütün Savaş mağduru kadınlara ithaf ediyoruz.
Bu dayanışma 8 Mart’a özgü bir anlam kazansa da PAK’lı kadınlar bugünden önce de bugünden sonra da Kürdistan’da şiddetin her boyutuna maruz kalan kadınlarımızla dayanışmaya omuz omuza mücadele etmeye devam edecektir.
Hem ezilen cins olarak, hem de Kürt ve Kürdistan toplumunun bir parçası olarak maruz kaldığımız her türlü sömürü, şiddet, taciz , tecavüz,yıkım,haksızlık ve baskılara rağmen bugün onurumuzla özgürlük, eşitlik ve adaleti haykırıyoruz.
Kadının yaşadığı toplumun bir parçası, ama, eşitlikten yoksun bir parçası olduğunun bilincini,kendi özgün örgütlenme ve mücadelemizle bütünleştirerek,her türlü cinsiyetçi ayrıma ve haksızlığa karşı sesimizi yükseltmek için mücadelemize devam ediyoruz.
Kadının özgürlüğünün,insanlık tarihi boyunca,tüm özgürlüklerin önünü açan bir anahtar olduğunun bilincini tüm kadınlara ve toplumun tümüne yaygınlaştırma mücadelesinin bir parçası olduğunun bilincindeyiz.
Kadınların ana dilleriyle konuşma, yazma, eğitim hakkı mücadelesinin temel mihenk taşları olduklarını, toplumun şekillenmesinde ilk beşiğin kadınların emek ve sabırlarının olduğunu bir kez daha bilince çıkarıyoruz.
Kürt milletinin tüm ulusal değer,gelenek ve göreneklerinin,kültürünün,yeni dünyanın yeni değerleriyle bütünleştirilmesinde ilk halka olduğumuzun sorumluluğu ve bilincindeyiz.
Kendi özgürlüğümüzün,aynı zamanda cinsi,etnik kökeni,dini,mezhebi,sosyal konumu, itibariyle ezilen,haksızlığa uğrayan tüm toplum kesimlerinin, özgürlük mücadelesinin en önemli bir parçası ve katalizörü olduğunun bilinciyle hareket ediyoruz.
Örgütlü kadının, eşit ve özgür toplumun,örgütlü bir milletin teminatı olduğunun bilincindeyiz.
Biz Kürt ve Kürdistanlı kadınlar olarak hem egemen devletlerin şiddeti ile karşı karşıyayız; hem de evlerimizdeki, işyerimizdeki, sokaktaki, cezaevindeki erkeklerin baskı ve şiddeti ile karşı karşıyayız.
Çoklu ayrımcılığa ve şiddete maruz kalan Kürdistan’lı kadınlar olarak sürekli bir şiddet, baskı ve katliama maruz kaldık ve en son İŞİD gibi cani bir örgüt de Kürt kadınlarını hedefine alarak katletti, pazarlarda sattı, tecavüz etti. Bu vahşete Kürt kadınları hem Kürt oldukları hem de kadın oldukları için maruz kaldılar.
Bugün Kuzey Kürdistan’da hala devam eden savaşta Türk devleti Kürdistanlı kadınlara, gençlere, çocuklara ve bir bütün olarak Kürdistan halkına şiddet uygulamaktadır. Bu savaştan en çok Kürt kadınları zarar görmektedir. Kürt kadınları çocuklarını, annelerini, kardeşlerini, evlerini, şehirlerini, mahallerini, sokaklarını ve hayatlarını kaybetmektedir. Sur’da, Cizre’de, Silopi’de, Varto’da, Derik’te, İdil’de, Silopi’de sokak ortasında cenazeleri günlerce kalmış, çocuklarının cenazelerini buzdolaplarında saklamak zorunda bırakılmış, çıplak bedenleri vahşice teşhir edilmiştir. Cinsel ve ulusal kimliklerine yönelik bu saldırılar her geçen gün şiddetini arttırarak devam etmektedir.
Türk Devleti’ni bir an evvel bu şiddetten vazgeçmeye, 90 yıldır sürdürülen şiddete dayalı siyasetin bir sonuç getiremeyeceğini görmeye davet ediyoruz. Halkımızın en temel ulusal demokratik hak ve özgürlükleri acilen sağlanmalıdır.
PKK’nin yürütmüş olduğu yanlış ve bize zarar veren çatışma ve ‘’şehir savaşları’’ siyasetine de bir an evvel son verilmesi ve Kürdistan sorunun siyasal ve sivil yollarla çözümünün esas alınması da Kürdistanlı kadınların en temel taleplerinden biridir.
Kürt kadınları her zaman egemen devletlerin ilk hedefleri oldu. Ancak Kürt kadınları asla boyun eğmedi. Kürtlerin tüm isyanlarında, tüm savaşlarında en ön saflarda savaştı, direndi ve asla vazgeçmedi. Cezaevlerinde de işkenceye, kötü muameleye maruz kaldı ancak asla geri adım atmadı.
Hafsa , Besê ,Gülnaz, Zarife Hanım’ların,Rewşen Bedirxan’ların, Leyla Qasım’ların, Zekiye Alkan’ların ve Kürdistan’ın ulusal mücadelesinde bu güne kadar verilen mücadelede hayatlarını yitiren kadın peşmergelerin ve gerillaların emek ve onurlu mücadeleleri bizim mücadelemizdir.
Kürdistan’ın dört parçasındaki özgürlük mücadelesi bizim mücadelemizdir. Halkımızın Güney Kürdistan’daki bağımsızlık yürüyüşünün, Güneybatı(Rojava) ve Doğu Kürdistan’daki özgürlük ve statü elde etme mücadelesinin yanındayız.
Yaşasın Kürdistanlı kadınların örgütlü eşitlik, özgürlük, adalet ve Kürdistan’a statü mücadelesi. 08.03.2016
PAK(Partîya Azadîya Kurdistanê- Kürdistan Özgürlük Partisi) Kadın Komisyonu
